Kaş Kaldırma
Kaş kaldırma ameliyatları, çoğunlukla göz kapağı ameliyatları ile kombine edilmektedir. Eğer hastada kaş düşüklüğü varsa tek başına yapılan göz kapağı ameliyatları hastayı yeterince mutlu edemeyebilir. Kaş kaldırma ameliyatlarının göz kapağı estetiği ameliyatları ile kombine edilmesi hem göz kapaklarına, hem de kaş ve alına daha uzun süreli gençlik sağlamaktadır.
Kaş yükseltme ameliyatında sık kullanılan bir yöntem, göz kapağı deri fazlalılığının alındığı blefaroplasti ameliyatı esnasında, aynı gizli kesiden gerçekleştirilen indirek yöntemdir. Bu durumda yeni bir kesi yapılmadığından iz ihtimali yoktur. Kapak içerisinden yukarı doğru kaşın dış kısmı serbestleştirilir ve arzu edilen yükseklikte, kemik üzerindeki dokuya içeriden tutturulur. Bu yöntemde kaşın sadece dışı kısmı yükseltilebilmektedir.
Kaşın hemen üzerinden yapılacak olan kesi ile kaş yükseltmek (direkt kaş kaldırma), en etkili ve en uzun süreli sonucu sağlamaktadır. Ancak iz ihtimali olan bu yöntem, uygun hasta seçimi ve çok ciddi tecrübe gerektirmektedir. Direk doku çıkartılan bu yöntemde amaçlanan yükseltme miktarı ve arzulanan kaş şekli matematiksel olarak bire bir temin edilebilmektedir. Bu yöntemde kaşın sadece dış kısmı ya da tamamı yükseltilebilmektedir. Çoğu durumda, tecrübeli bir cerrah yara izi kamuflajını özel tekniklerle ve gerekirse ameliyat sonrası enjeksiyonlarla sağlayabilmekte, uzun vadede iz problemi yaşanmamaktadır.
Kaş kaldırmada saçlı deri içerisinden yapılan küçük kesilerden girilerek endoskopik kamera yardımıyla sinirlerin korunduğu daha az invaziv yöntemler geliştirilmiştir. Direk kaş üzerinden kesilerle yapılan cerrahilere oranla etkinilik süreleri daha kısa olmalarına rağmen yine de yıllarca etkilidirler; endoskopik yöntemlerin tüm alnı kaldırabilmeleri ve iz ihtimalinin olmaması gibi üstünlükleri mevcuttur.
Kaş ve alın yükseltmede, kafa saçlı derisinin hemen önünden veya hemen arkasından yapılan boydan boya kesilerle de çok etkin bir yükseltme yapılabilmektedir. Ancak tüm alnın yükseltildiği bu işlemler uzun bir iyileşme dönemi gerektirmesi ve his kaybına neden olabilmesi gibi bazı nedenlerle günümüzde pek tercih edilmemekte, sadece az sayıdaki uygun hastalara önerilmektedirler.
